ΛΑΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Ο ΓΕΡΟΣ Η ΓΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙ

Μια φορά και έναν καιρο, σε ένα μικρό χωριό ζούσε ένας γέρος και μια γριά. Αυτοί είχαν ένα γουρουνάκι, και περίμεναν οι καημενοι πότε θα μεγαλώσει, για να το σφάξουν.

-Αχ! Γέρο μου πότε θα μεγαλώσει το γουρουνάκι μας για να το σφάξουμε; 

-Κάνε υπομονή θα μεγαλώσει! έλεγε ο γέρος

 Οι μέρες περνούσαν, και το γουρουνάκι σιγά σιγά μεγάλωσε και πάχυνε. Λέει μια μέρα η γριά του γέρου.

-Γέρο μου, το γουρουνάκι μας μεγάλωσε για καλά!

-Ε! τώρα ήρθε ο καιρός να το σφάξουμε, είπε ο γέρος.

 Αφού το έσφαξαν, ξεκίνησαν ο γέρος με την γριά, να μαζέψουν ξύλα από το δάσος. Το γουρουνάκι το τακτοποίησαν σε μια μεγάλη λεκάνη και γραμμή για το δάσος. Στο δρόμο συνάντησαν, έναν ξένο άντρα. 

  -Πού πάτε καλοί μου γέροντες; ρώτησε ο ξένος.

 -Α, να πάμε στο δάσος να κόψουμε ξύλα, για να μαγειρέψουμε το γουρουνάκι που σφάξαμε. 

-Και το γουρουνάκι σας που το έχετε;

 -Το έχουμε στο σπίτι μας, σε μια μεγάλη λεκάνη.

-Και το σπίτι σας που είναι;  

 -Να, λίγο πιό κάτω από εδώ.

 -Και η πόρτα σας τι χρωμα έχει;

 -Είναι γαλάζια η πόρτα μας.

 -Το κλειδί της πόρτας που το έχετε; 

 -Κάτω από την γλάστρα το κρύβουμε.

Αυτά είπαν ο γέρος, και η γριά με τον ξένο. Ο ξένος έφυγε και οι δυο τους πήγαν έκοψαν ξύλα, και γύρισαν στο σπίτι τους. Τι να δουν όμως! Η λεκάνη ήταν άδεια και το γουρουνάκι είχε κάνει φτερά. 

 -Γέρο μου το γουρουνάκι μας, δεν είναι στην λεκάνη! είπε η γριά.

Ο γέρος πήγε στο μαγειριό είδε την λεκάνη άδεια, και είπε στην γριά του. 

 -Δεν έπρεπε γριά, να πούμε στον ξένο που έχουμε το γουρουνάκι μας, τώρα πάει το έκλεψε!

Άτυχοι οι καημένοι, έφαγαν μόνο ψωμί με ελιές, αντί ψητό γουρουνάκι! 

Μ.Κ